Assalamualaikum WM WB
Beberapa minggu kebelakangan ini saya dikemukan dengan beberapa persoalan mengenai 'tidak apa' jika dalam satu keluarga; ayah, ibu, anak-anak memilih jalan dakwah dan jalan tarbiyah pilihan masing-masing. Khusnya tulisan sahabat saya dalam blognya berjudul Sembang-sembang tentang Jemaah Islam. Kemudian saya bersama beberapa sahabat berincang dan 'berbalah' mana yang betul/mana yang kurang betul/salah. Tulisan saya ni sekedar menilai, mengulas dan mengenengahkan pandangan saya yang tak berapa banyak ilmu ini. Tapi ini adalah keyakinan saya di saat ini selepas melalui hampir 30 tahun dalam dakwah dan tarbiyah bermula dari seorang bujang sehingga kini dikurniakan Allah 10 orang anak yang sedang membesar, remaja dan bakal meneruskan perjuangan saya dan isteri.
Synergi dalam perbincangan ini merujuk kepada pengemblingan tenaga-tenaga yang 'kecil' tetapi dengan kesatuan, gerak kerja yang bersama, menuju suatu sasaran dan matlamat, akan menghasilkan kekuatan yang lebih besar. Bukan 1+1=2, tetapi 1+1=6 Insya Allah.
Asas gerakan Islam ialah berjamaah berasaskan aqidah yang benar. Berdakwah secara Jamaah (organisasi) dan dalam bentuk gerakan (Harakah) adalah suatu tuntutan syara’ yang perlu diberi perhatian oleh setiap daie yang menyeru manusia kepada Islam sebagai ad Deen. Tuntutan ini jelas di dalam nas-nas al Quran al Karim dan As Sunnah Rasulullah s.a.w, antaranya Firman Allah s.w.t:-
Terjemahannya: “Hendaklah ada dikalangan kamu satu ummah yang menyeru kepada kebaikan , menyuruh kepada kemakrufan dan mencegah daripada kemungkaran dan mereka itulah orang-orang yang berjaya“
(Surah ali Imran : 104)
Ibn Kathir mentafsirkan ayat ini bahawa hendaklah ujud suatu kumpulan dari umat Islam yang menjalankan kerja-kerja dakwah walaupun ianya wajib atas setiap individu. Demikian juga Asy Syahid Sayyid Qutb mentafsirkan ayat tersebut, bahawa semestinya terdapat suatu jamaah yang menyeru kepada kebaikan, menyuruh kepada makruf dan mencegah daripada munkar, malahan perlu wujud kekuasaan bagi memerintah kepada makruf dan mencegah daripada munkar. Di dalam Tafsir al Manar, ada menjelaskan bahawa ‘Ummah itu merupakan satu jamaah yang terdiri daripada beberapa individu yang mempunyai ikatan lyang menyatupadukan mereka, terdapat kesatuan yang menjadikan mereka laksana anggota dalam satu tubuh badan.
Di dalam sunnah Rasulullah s.a.w, terdapat juga gesaan agar orang Mukmin sentiasa melazimi Jamaah Islam dan pimpinannya, sepertimana pesanan Rasulullah s.a.w kepada sahabatnya Huzaifah bin al Yaman r.a, antara kata-kata baginda yang bermaksud : ”Hendaklah kamu bersama Jamaah Muslimin dan Imam mereka“
Sirah dari perjalanan dakwah Rasulullah s.a.w telah memperlihatkan bahawa baginda telah menitik beratkan pembentukan jamaah (organisasi). Baginda Rasulullah s.a.w telah memungut seorang demi seorang dan membentuk jamaah para sahabat r.a. Mereka sama-sama berdakwah kepada Deen Allah s.w.t di bawah pimpinan Rasulullah s.a.w.
Tanzim Atau Penyusunan Organisasi
Tanzim adalah salah satu ciri penting dalam ‘Amal Islami Jamaah. Ini memberi erti bahawa jamaah mestilah tersusun rapi dalam semua urusan dan kerjanya. Tanpa penyusunan yang rapi, kejayaan sukar dinikmati dan segala kerja atau usaha yang dilakukan adalah bersifat individu walaupun pada zahirnya berbentuk jamaah. Dalam hubungan ini Al Imam Asy Syahid Hassan Al Banna telah menggariskan dasar ( langkah-langkah ) umum yang perlu diikuti dalam usaha dakwah. Dasar tersebut adalah:-
a.Al Iman al ‘Amid (Iman yang mendalam)
b.At Takwin At Tanzim Ad Daqik (Penyusunan yang rapi)
c.Al ‘Amal Al Muatawasil Al Jihad Al Mustami
Rasulullah s.a.w memerintahkan tiga orang yang bermusafir supaya memilih salah seorang dari mereka sebagai ketua (amir). Rasulullah s.a.w bersabda yang bermaksud : “Apabila keluar tiga orang bermusafir, maka lantiklah sebagai Amir salah seorang daripada mereka.“ Dalam riwayat yang lain ditambah“. bahawa hendaklah mereka melantik seorang amir ke atas mereka.“ (Hadith Riwayat Abu Daud)
Dengan ini jelaslah bahawa Islam mementingkan tanzim dan peraturan di dalam perjalanan (safar) atau di dalam kumpulan yang kecil. Begitu juga jamaah yang bersifat sementara, juga memerlukan kepada tanzim yang rapi. Lebih-lebih lagi kerja atau usaha jamaah ialah untuk membersihkan masyarakat daripada kekufuran atau jahiliyyah dan membina semula masyarakat berdasarkan keImanan dan kefahaman Islam yang syamil dan kamil (menyeluruh dan sempurna), tentu sekali memerlukan kepada kerja-kerja yang penuh berperaturan dan tersusun rapi. Sehubungan dengan ini terdapat dalil bahawa Allah s.w.t amat cinta kepada mereka yang berjihad (berperang) pada jalan Allah s.w.t dalam satu saf (barisan berjamaah) yang tersusun rapi laksana binaan tersusun kukuh seperti yang telah ditegaskan oleh Allah s.w.t dalam firman Nya :-
Terjemahannya: “Sesungguhnya Allah kasih kepada mereka yang berperang pada jalanNya dalam barisan yang teratur, seakan-akan mereka suatu binaan yang kukuh“
(Surah as Saff : 4)
Lebih lanjut lagi jika dilihat dalam waqiq hari ini, Islam sedang menghadapi musuh-musuh tempatan dan antarabangsa, menambahkan lagi betapa wajib dan perlunya kepada Tanzim dan ‘Amal Islami. Musuh-musuh Islam terdiri daripada berpuluh-puluh pertubuhan, pergerakan, badan dan institusi yang mengancam Islam dan Umat Islam. Mereka menggunakan segala teknik terkini di dalam serangan mereka terhadap Islam samada dalam perancangan ataupun perlaksanaan. Musuh-musuh Islam bergerak secara berjamaah, kumpulan atau parti. Malahan secara barisan (front). Mereka bantu membantu antara satu sama lain menentang Islam. Hakikat persekutuan musuh ini telah disebut oleh Allah s.w.t di dalam firmanya :
Terjemahannya: “Orang-orang kafir setengah mereka saling membantu setengah yanglain. Jika kamu (orang mukmin) tidak berbuat demikian (bantu membantu ) menghadapi mereka, nescaya berlaku fitnah dan kerosakan yang besar di bumi ini“ (Surah al Anfal : 73)
Oleh kerana Jamaah Islam wajib bertanzim, tidak memadai sekadar berceramah di masjid atau di tempat-tempat umum. Ianya memerlukan kepada segenap aspek. Kesemua yang yakin dengan perubahan Islam yang mana mereka bersedia memberi segala yang dituntut oleh perubahan tersebut (At Taghyir Al Islami) samada meibatkan moral ataupun material. Ianya juga perlu menyediakan program-program perubahan tersebut, perencanaan, manhaj, peralatan, jalan-jalan dan sebagainya yang berkaitan dengan usaha-usaha perubahan tersebut. Kesemua ini memerlukan kepada penyusunan yang rapi (At Tanzim Ad Daqiq). Tanpa tanzim tersebut akan menjadikan ‘Amal Islami itu hanya kerja-kerja ceramah, rapat umum atau hanya pengetahuan yang bergerak di tepi kehidupan manusia tanpa membawa natijah yang sebenarnya seperti yang dikehendaki oleh Islam.
Jika kefahaman di atas di lihat melalui skel yang lebih kecil iaitu saiz keluarga, ciri-ciri jamaah jika dapat diwujudkan ianya akan lebih berkesan dalam membantu membentuk dan membina kekuatan Islam dalam masyarakat. Hassan Al-Banna dalam menjelaskan maratib amal bermula dengan pemebntukan Individu Muslim, ... kemudian Keluarga Muslim, diikuti Masyarakat islam, Negara Islam dan Ustazul Alam. Bukankan al-Imam menekankan peri pentingnya Keluarga Muslim Yang Kuat ? Bagaimana mungkin keluarga yang kuat dapat dibina seandainya ayah, ibu dan anak-anak tidak dapat disatukan (wehdah). Mungkinkah individu berwehdah di luar, sedangkan dalam keluarganya 'bercelaru'? Bagaimana mungkin anak-anak dakwah dan harakah memiliki perbezaan fikrah, perbezaan tanzim, perbezaan neraca & perbezaan surut sedangkan ayah ibunya sendiri adalah mereka yang berada dalam gabungan amal tanzimi ? ... Itu tak mungkin !?
Bukankah semolek dan sewajarnya sesiapapun yang cintakan Islam, cintakan gerakan Islam, cintakan pembangunan ummah muslimah mesti menyokong dan mendorong agar anak-anak kepada ibu/apa amilin menyuburkan kehidupan keluarga dakwah dan keluarga dakwah. Alangkah indahnya jika anak-anak merupakan pelengkap dan penyokong gagasan ibu/bapa di dalam membentuk usrah muslimah sohehah?
"Bertolong-tolonglah dalam mengerjakan kebaikkan dan taqwa dan janganlah kami saling bekerjasama dalam keburukan dan kesesatan" (maksud firman ALlah).
Alangkah cantik, indah dan syahdunya jika anak-anak merupakan penyokong kuat dibelakang ibu/bapa yang sedang giat memikir, merancang dan menyemarakkan dalam masyarakat. Alangkah nikmatnya jika ibu/bapa yang sedang sibuk dan aktif menggegrakkan masyarakat kearah amalan Islam, anak-anak turut turun sebagai sekretariatnya?
Persoalan
Ada sebahagian sahabat saya yang menilai dan mendapati dengan yakin bahawa sesetengah keluarga, anak-anak mengikuti tanzim yang berlainan dengan tanzim ikutan ibu/bapa nya.
dan... akan bersambung Insay Allah.
Rujukan/cedokan
No comments:
Post a Comment